Bugün ayın kaçı inan bilmek istemiyorum.
Aradığım sadece huzur! Ayağımı sadece tek bir yere uzatmak istiyorum; tüm bu
iğrençlikler yüzünden mideme giren krampları engellemek için sürekli hareket
etmek değil! Yorganımı tekmelemek düşüncelerimden uzaklaştırmaya yetmiyor.
Titremelerim ne zevkten ne de soğuktan... ben... sadece iğreniyorum!
Bazı kelimeler insanın hayatına
saplıdır: yönlendirilemez, yönlendiremez, sevilemez, sevemez, hissiz, huzursuz!
Ne kadar kırmaya çalışsan da kırılamaz şeylermiş; saplı kalan saplı kalırmış ve
onun dışındaki her şey de daha çok kırılırmış.
Artık hayatında olanlardan habersiz olan
tüm o masum olmadığını düşündüklerinden daha masumiyetsiz olmak, onların senden
habersizce seni düşünüyor olmaları ve olabileceğinin en kötüsü olmak!!!
Ama karanlıkta herkesin yüzü aynıdır ya
da kimsenin yüzü yoktur!
Demem o ki: utanmak boşadır o yüzden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder