Canımın Waffle çekmesiyle, bir de
bunu deneyeyim bakalım dedim. Daha önce Çikolata Topları, Üç Çikolatalı Browni
ve az hüsranlı Un Kurabiyesi tariflerini tam ölçüleriyle ve videolarıyla veren
Tefal’in internet sitesinden Tefal’in sanırım hiçbir ürününü kullanmadan, çok
da fena olmayan sonuçlar almıştım. Belki de “haşlanmış patates”e hiç bulaşmadan
zirvede bırakmalıydım, bilemiyorum. Bu sefer videosuz fakat pek detaylı bir
tefal Çikolatalı Waffle tarifini denemeye meylettim. Hakkımda hayırlısı dedim ama, aslında nasıl yapmamam gereken tarifi veriyorum:
1-Öncelikle artık görevini
taşınabilir olmaktan çıkarıp, emekliliğini verip "herhangi bir şeyler üstü" bilgisayar haline gelmiş; prize takılı olmadan çalışmayan bilgisayarımı mutfağa taşıyamayacağım için tarifin
fotoğrafını çekerek mutfağa girdim. Malzemelerimi aşağıdaki listeye göre birazcık modifiyeli olarak hazırladım.
2-Süt paketinin pimini çekerek tehlikeli
bir denemeye yelken açtım ve sütü bir gıdım bile yere dökmeden
bardağa usulca süzülmesi için değişik tekniklerle yaklaştım. Mesela,gövdesinden
yavaşça bastırıp, havasını almak. Huhh huu… Şeydanım’dan türlü tüyolar da hah…
İnsan anında moda giriyormuş:)
3- Başta 60 gram yağın ne
olduğunu anlarım sanmıştım. Fakat, iş ciddiye binince "göz kararı"mın
güvenilmezliğine inanarak, internetten 60 gramın neye tekabül ettiğine bakmak
için yeniden laptopın yanına döndüm. “60 gram tereyağı ne kadar” aramamla, http://cafefernando.com/turkce/olculer/sonucunu buldum. Buraya göre 15 gram tereyağı, 1 çorba kaşığıymış. Matematiğimi
kullanarak 60/15=4 yemek kaşığıdır sonucunu buldum. Bu kaşık tepeleme midir,
yoksa normal insanın bir kaşık algısı kadar mıdır hiç anlayamadım ama devam…
4-Yumurtanın sarısını beyazıyla
ayırdım. “Bu kadar sarı da kaçar canım!” diye moralimi bozmadım da hemen tabii.
5-Diğer malzemeleri de koyup
karıştırdım. “Ula yine mi topak! Hani sıcak değilken topaklanmazdı…
Neyse sanırım çok değil.” diye devam ettim.
6- Tavaya karışımı döküp, üzerini
kapak
ile kapattım. Anam bu ne fena kabardı! Ama sabret birazdan olacak, dedim.
7- Dayanamayıp tavadan tabağa
almaya çalıştığımdaki görüntü buydu:
Dibine tutmak sanırım bu… Bayağı dibine tutulmuştu, zor arındırdım…
Dibine tutmak sanırım bu… Bayağı dibine tutulmuştu, zor arındırdım…
8- Sanırım yukarıdan da ısı
harbiden gerekiyormuş diye, tavadan çıkardığım karışımı tost makinesine koydum. Belki de gerçekten waffle makinesi gerekiyormuş diye de düşünmedim değil:(
9-Tost makinesine koyduğum
mevtayı sürekli açıp kontrol ettim fakat, hiçbir aksiyon yoktu daha fazla
kararmasından başka. (Utancımdan fotoğrafını çekemedim bunun.)
10-Karışımı bir de daha geniş bir
tavaya incecik yaymayı denedim üçüncü kez yılmadan.
Sonuç: Bence nimetle, yemek yapma denemesi yapılmaz; Allah çarpar! Daha da mutfağa girmem!
Ayrıca sorun tarifte de olabilir. Çünkü hem tadı çok kötü ve şekerliydi, hem ev yumurta koktu :(
bir almancı bebesi annemden öğrendiğim kadarıyla işin sırrı makinede..makineyi temin edebirseniz mutfağınız bağımsızlıgını ılan ettmez böylece.ben olsam tabi gidip dışarda yerimm parasıyyyynannn deil mii...
YanıtlaSilOlay kendimi ispat edebilmekti kendime:) Becerememiş olmam çok büyük bir hüsran yaşatmasa da biraz bozulmadım değil...:) ve evet, makine şart. alınlarından akan terleri kıllı kollarıyla sıvayan ama sonuç itibariyle eldivenli olan amcalardan düşebilecek parçacık tehlikesi azalıyor para basıp membaından yemediğinde de...
Silwaffle yapan alnı terli kıllı amcalar...ben hep çiğköftecileri böyle hayal etmiştim.kebap da olabilir.ama wafflecıları da gözlemleyeceğim...:)
YanıtlaSil