Plazaya girdik sanırken, aslında plazanın bize girmesi

İtaat beklediğimiz için taktığımız kravatlar, sürüklenmemizi kolaylaştırmaktan başka ne işe yarıyor acaba? Saygı beklerkenki histerik halimiz çok acıklı görünüyordur muhtemelen kural belirleyenler için. Giyim, saç-sakal kuralları, saygı görmemiz için değil; evcilleştirilmiş birer düşünebilen hayvan olduğumuz için... "Merhaba"sız başlayıp, "Saygılarımla" biten maillerim buna tek tepkim olabiliyor, "Normal şartlarda seninle işim olmazdı fakat, etik gereği sana saygı göstermeye çalışıyorum." formatlı maillerimle. Formal mailler attığımız bir iş sahibi olduğumuzda, saygıdeğer bir işimiz olduğu sanılsa da, aslında hep biz saygı göstermek zorunda kalıyoruz. Herkese saygı duymak zorunda kalan kuklalarız...Kapitalizm kakadır demiyorum; hayat böyledir diyorum. Kendini statü sahibi sanıp, kibirlenmek niyedir, Sayın Maşa?