Yollarına tükürülmeyen bir yerde yaşayıp, yollarına kusulmayan ve içlerine işenmiş su şişeleri fırlatılmayan bir yerde çalışmak istiyorum. Her zaman içinde yer alınan 3 km karelik bir alanda neden yer alamaz huzur, ben fazla yer kaplamamak için yaşam alanımı bu kadar daraltmışken? Ben mi yaşamayı beceremiyorum yoksa salgılarını içlerinde tutamayan insan dışı varlıklar mı? "Hepinizden iğreniyorum!" yazısı yapıştırıp, kendimi plastik poşete sarıp öyle yaşamak istiyorum içinizde sayın Allah'ın belaları! Her 15 cm'de bir tükürük görmek ve bunlara basmadan yürümeye çalışmak ne büyük eziyettir! Bir de parfüm ve şemsiyenin ortaya çıkış hikayesi yüzünden Fransızlar'ın pisliğinden bahseder alay ederek bu millet... temizliği aslında Osmanlı'dan öğrendiklerinden falan filan bir şeyler... En azından başkalarını pisliklerinden korumak için bir çözüm üretebilmişler adamlar.
Adımlarımı obsesif kompulsifler gibi yere bakarak ve pislikler arası mesafeleri ölçerek atmak istemiyorum. Temel bir ihtiyacın bile lüks ve bulunduğunda öpüp başına koyulabileceği hale geldiği bir sefillikte yaşamak ne de midede kelebek uçuşturucu! Sonra da özgüveni yitik gibi görünme nedenlerim sorgulanır, diğer insanlar içlerindeki tüm pisliği dışarı atıp, elini kolunu, kıçını başını ayrı oynatarak yürürken, ben başımı öne eğerek yürüdüğümde! Belki de gözlerimi içlerinden akıttıklarından ayırabilsem, yolda hayatımın erkeğiyle bile göz göze gelebilirdim mesela... İşte o yüzden... Hayatımı dolaylı veya doğrudan tahrip edenleri Allah top etsin!:) Yok yok... gülmüyorum, ciddiyim! Yollara tükürenlerin dili damağı kurusun, yollara kusanlar ishal olsun; işeyenlerin de böbrek taşları idrar yollarını tıkasın. AMİN!
:)) Eskiden başım önümde yürürdüm ve aşağıdaki manzara cidden hiç hoş değildi. Artık yere bakmıyorum yürürken. Midem kaldırmıyor o kadar pisliği. Ve evet beyaz atlı prensimi yere bakarken kaçırmış olabilirim. Ve artık çok geç olabilir :D
YanıtlaSilYazdıklarınız üzüntü verici malesef gerçek. Fakat sonundaki beddua kısmı çok güzelmiş. Sevgiyle kalın.
YanıtlaSilhttp:// takimodam.blogspot.com.tr
Yazdıklarınız üzüntü verici malesef gerçek. Fakat sonundaki beddua kısmı çok güzelmiş. Sevgiyle kalın.
YanıtlaSilhttp:// takimodam.blogspot.com.tr
Yapan acaba ne düşünüyor, gerçekten merak ediyorum. Hani ölüyorsundur, beynine oksijen gitmiyordur falan anlarım. Nasıl bir ihtiyaç acaba? Bir gün yolda çevirip soracağım.
YanıtlaSilBir de nasıl bir balgam üretme kapasitesidir ki, her adımda tekrar aynı çapta tükürük biriktirebiliyorlar. Ben her gün görüyorum neredeyse. Döne döne tekrar tekrar... Gözünün içine bakıp "yeter be!" desen de kar etmiyor mesela. Böyle de bir hayvanlık... İhtiyacını karşılamış olsa yine bir nebze diyeceğim ama yine de empatisini kuramıyorum bu işin.
Sil