Gözlük Takmanın Getirdiği Zorluklar

• Merdivenlerden çıkarken, birkaç basamak yukarıda olan kişinin kim olduğunu görememe ya da kesememe...
• Organik cam kullanılıyorsa, asla temizlenememesi; bulanıklığa neden olan alan kısım silinmeye çalışıldıkça, etrafa daha da bulaştırılması… 
• Colormatik cam kullanılıyorsa, güneşli bir ortamdan çıkıp kapalı ortama girildiğinde, güneş gözlüğü takıldığının sanılması ve kıro olarak algılanma ihtimalinin yükselmesi…
• Soğuk mekandan sıcak mekana geçiş yapıldığında, gözlükteki buharlanmanın geçmemesi ve gözlüksüzken de -göremeyecek derece miyopsa- yanından geçen arkadaşları tarafından görüp de selam vermemekle suçlanmak…
• Çay doldururken, tüm buharın gözlüğe hücum etmesiyle, gözlüğü tamamen kaplaması sonucu çayı, bardağa isabet ettirememek…
• Yemek tenceresi açıldığında, yarım çerçeve gözlüğün alt kısmını saran zımbırtının erimesiyle gözlük camının veya camlarının tencere içine düşmesi…
• Yüksek dereceli miyop olan kişinin, kitap okurken, gözlüğü çıkarsa da mı okusa, gözlüklü mü okusa diye kararsız hale gelmesi… Çünkü organik camlı gözlükler, yakını gösterirken hipermetrop olduğunuzu hissettir ve o mesafe, gözlüklüyken yakını okutmaz; gözlüksüzken de uzak diye okutmaz.
• Eğer gözlüğü koymak için belirli noktalar belirlenmemişse, gözlüğü zaten hiç net olmayan görüşle, bir daha bulamamak, hatta farkında olmadan ezmek...
• Gözlüğe alıştıktan sonra, gözlük artık sadece görme duyusunu değil; beş duyuyu birden etkiler: gözlüksüz yemek yiyememe, konuşulanları duyamama gibi… Bir arkadaşınız gözlüğünüzü temizlerken bir şeyler söylediğinde, üç kere tekrarlatıp, en sonunda "Bir dakika... Gözlüksüz duyamıyorum." deyip gözlüğü takıp, söylenenleri algılayıp cevap vermenin, yapan kişi tarafından olağanlaşması; maruz kalan tarafından da yadırgaması...
• Şehir ışıklarına bakıldığında dev havai fişekler görüp, gökyüzüne bakıldığında sonsuzluk hissine kapılarak panik atak geçirirmişçesine kalp atışlarının yükselmesi ve bu muhteşem manzarayı diğer insanların asla anlayamayacak olması yüzünden onlara acımak…(?!)
• Yine şehrin ışıklarına bakıldığında, taa bilmem nerenin ara sokağında giden ambulans ya da polis aracının mavi ışıklarını dana kadar görmek ama gözlüklerini takınca o ışığı asla görememek :O Yani kimsenin asla anlayamayacağı bir görüş açısına sahip olup; hakkınızın yenmesi...
• Yeni bir gözlük almak istendiğinde, gözlüğün yüze uygun olup olmadığını anlayamamak ve refakat edenlerin her şeye hep güzel demesi yüzünden hangisinin alınacağına sadece içgüdülerle karar verilebilmesi... Seçilen gözlüğe uygun camlar takıldığındaysa, her seferinde, hayal kırıklığına uğramak...
• Yakışıklı ve uzun boylu bir erkekle asla göz göze gelip, cilveleşme ihtimalinin olması... Çünkü adamı görebilmek için kafa tamamen geri atılınca hiç de çekici bir an yaşanmaz; gözlüğün sınırlarını aştığı kısımdansa, sana bakıp bakmadığını ya da bakış şeklini göremediğin için bakışlarını kontrol edemeden, utangaç bir şekilde aşağı indirmek zorunda kalmak...(anasını satayım!)
• Fotoğraf çektirirken, her seferinde gözlüğün asimetrik duruşu problem oluşturduğu için gözlüksüz fotoğraf çektirmeye çalışmak. Fakat burun üzerinde bıraktığı izlerin silinmesi hızlı gelişmediği için hangisinin daha kötü görüneceğinin muhasebesini hızlıca yapmamak ve kaderci olmak.
• Vesikalık çektirirken, bakışlarla objektifi denk getirmeye çalışırken istemsizce kaşları çatmak veya kendince görüşünü daha bir netleştirdiğin açılarla bakmaya çalışmak ve fotoğrafçı şahsın, "Beni öldürmeyeceksin, değil mi?" sorusuna maruz kalmak. (:( Oha!) Halbuki o sırada sana kalsa dünyanın en anlamlı bakışını atıyorsundur. (Kara talih; kör baht)
• Herkesle miyop, hipermetrop ve astigmat muhabbeti yapıp, hangisinin ne olduğunu açıklamak ve hangilerinin mensubu olduğunu söylemek. Empati kuramayan insanların, "Ben şimdi gözlüğünü taksam, senin gördüğün gibi mi görürüm?" gibi salakça sorularını yanıtlamak.